Denizin Çocuğu Ejder (Şiir)
DENİZİN ÇOCUĞU EJDER (Şiir) BİRİNCİ BENT: İNCE SESLİ GİRİŞ İçimdedir; denizin en derini benim içerimdedir. Gizemli yitik gemiler, dibi delik yelkenliler, denizin dibindedir. İKİNCİ BENT: BETİMLEMEYE GİRİŞ Ey deniz! Büyük deniz! Derin deniz! Tek deniz! Genç denizcilerin görmeyen gözüyle sen; denizin en derini. Kimi bilmez yerini; neyi gizlediğini, niçin beslediğini ejderin enderini. ÜÇÜNCÜ BENT: BETİMLEME BÖLÜMÜ Ey deniz! Ben seni biliyorum! Ciğerimi tertemiz, süt diye emzirdiğin; gece gündüz demeden, üşenip erinmeden, bir günde binler kere bedenimle besleyip, nefesimle büyüttüğün; dizlerimin üzerinde hevesle yürüttüğün bebeği görüyorum! DÖRDÜNCÜ BENT: GELİŞME BÖLÜMÜ Ejder, güler yüzlü bir bebektir, gelişen kelebektir. Seyredip imrenmemek, o sevinsin diye hep çalışıp didinmemek, hiç mümkün mü bu bebeğin her nazına yelmemek?: Sevimli yüzü aydan aydınlık, yüreğimi hoplatır gözündeki baygınlık. Beslenip büyümekte her yöne yürümektedir. Oyuncaklarını da artık peşinden sürümektedir. BEŞİNCİ BENT:...
Oku